-
1 portus
portus, ūs ( gen. sing. porti, Turp. ap. Non. 491, 20: dat. plur. portibus, Liv. 27, 30, 7 et saep.; a better form than portubus), m. [por, whence porto, portitor].—Prop., an entrance; hence,I.A harbor, haven, port: Lunai portus, Enn. ap. Pers. 6, 9 (Ann. v. 16 Vahl.):2.portus Caietae,
Cic. Imp. Pomp. 12, 33; id. Rep. 3, 31, 43; cf.:in Graeciae portus,
id. ib. 1, 3, 5:e portu solvere,
to sail out of port, id. Mur. 2, 4; so,e portu proficisci,
Caes. B. G. 3, 14:ex portu exire,
id. B. C. 2, 4:ex portu naves educere,
id. ib. 1, 57;2, 22: portum linquere,
Verg. A. 3, 289:petere,
to sail into, to enter, Cic. Planc. 39, 94; Verg. A. 1, 194:capere,
Caes. B. G. 4, 36:occupare,
Hor. Ep. 1, 6, 32:in portum venire,
to enter the port, Cic. Sen. 19, 71; so,in portum ex alto invehi,
id. Mur. 2, 4:in portum deferri,
Auct. Her. 1, 11, 19:in portum pervenire,
Caes. B. G. 4, 22:in portum se recipere,
id. B. C. 2, 22:in portum navim cogere (al. conicere),
Cic. Inv. 2, 32, 98:in portum penetrare,
id. Verr. 2, 5, 37, § 96:portum tenere,
to reach a port, id. Fam. 1, 9, 21:in portum voluntatis deduci,
Vulg. Psa. 106, 30:in portu operam dare,
to be an officer of the customs, Cic. Verr. 2, 2, 70, § 171; 2, 2, 72, § 176.—With reference to the import-duty to be paid in ports:ex portu vectigal conservare,
Cic. Imp. Pomp. 6, 15; id. Verr. 2, 2, 70, § 171. —Prov.:in portu navigare,
i. e. to be in safety, out of all danger, Ter. And. 3, 1, 22; so,in portu esse,
Cic. Fam. 9, 6, 4.—Poet., transf., the mouth of a river, where it empties into the sea, Ov. H. 14, 107; id. Am. 2, 13, 10.—B.Trop., as also the Greek limên, and our haven, a place of refuge, an asylum, retreat (class.; a favorite trope of Cicero): portus corporis, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 107 (Trag. v. 415 Vahl.):II.tamquam portum aliquem exspecto illam solitudinem,
Cic. de Or. 1, 60, 255;so with tamquam,
id. Brut. 2, 8:se in philosophiae portum conferre,
id. Fam. 7, 30, 2:regum, populorum, nationum portus erat et refugium senatus,
id. Off. 2, 8, 26:exsilium non supplicium est, sed perfugium portusque supplicii,
id. Caecin. 34, 100; id. Tusc. 1, 49, 118:hic portus, haec arx, haec ara sociorum,
id. Verr. 2, 5, 48, § 126; so,nam mihi parta quies, omnisque in limine portus,
i. e. security is at hand, Verg. A. 7, 598:venias portus et ara tuis,
Ov. H. 1, 110:vos eritis nostrae portus et ara fugae,
id. P. 2, 8, 68. —In the oldest Latinity, a house (as a place which one enters):* III.portum in XII. pro domo positum omnes fere consentiunt,
Fest. p. 233 Müll.—A warehouse:portus appellatus est conclusus locus, quo importantur merces et inde exportantur,
Dig. 50, 16, 59:Licini,
Cassiod. Var. 1, 25. -
2 portus
portus ūs, m [1 PAR-], a harbor, haven, port: in Graeciae portūs: portu solvere, sail from port: ex portu exire, Cs.: portūs linquere, V.: portum petere, enter: tenere, reach: occupare, H.: in portum se recipere, Cs.: in portu operam dare, to be an officer of the customs: neque ex portu vectigal conservari potest, the revenue from customs.— Prov.: in portu navigo, i. e. am out of danger, T.: in portu esse.—Poet.: Per septem Nilus portūs emissus in aequor, i. e. mouths, O.—Fig., a place of refuge, haven, asylum, retreat: portus corporis, Enn. ap. C.: se in philosophiae portum conferre: nationum portus erat senatus: omnis in limine portus, i. e. security is at hand, V.: Vos eritis nostrae portus et ara fugae, O.* * *port, harbor; refuge, haven, place of refuge -
3 portus
portus, ūs, m. (porta), die Einfahrt, der Eingang, I) die Seeeinfahrt, der Hafen, A) eig. u. übtr.: 1) eig.: os (Mündung) portus, Liv., verb. aditus atque os portus, Cic.: portus Caietae celeberrimus, Cic.: maritimi portus frequentati aut deserti, Liv.: e portu proficisci, Caes.: e portu solvere, Cic.: ex portu exire, Caes.: ex portu naves educere, Caes.: portum petere (lossteuern auf den H.), Cic.: portum capere, den H. erreichen, in den H. einlaufen, Caes.; poet. portum tangere, Verg.: in portum pervehi, v. Pers.u. Schiffen, Cic.: in portum ex alto invehi, Cic.: in portum deferri, Cornif. rhet.: in portum ex longa navigatione venire, Cic.: in portum pervenire, Caes.: in portum se recipere, Caes.: in portum penetrare, Cic. – als Zollstätte, in portu operas dare, Zollbedienter sein, Cic.: magister portus, Cic. – Sprichw., in portu esse, navigare, in Sicherheit-, außer aller Gefahr sein, Cic. ep. 9, 6, 4. Ter. Andr. 480. – 2) übtr., der Ausfluß, die Mündung eines Stromes ins Meer, Ov. her. 14, 107 u.a. – B) bildl., der Hafen = die Zuflucht, senatus erat portus et refugium nationum, Cic.: se in philosophiae portum conferre, Cic.: nos autem alium portum propiorem huic aetati videbamus, in quem mallem equidem pervehi florente Bruto nostro constitutāque re publicā, Cic.: perfugium portusque supplicii, Cic.: vos estis nostrae portus et ara fugae, Ov.: p. corporis, vom Grabe, Enn. fr. – II) die Niederlage, das Magazin, Ulp. dig. 50, 16, 59: p. Licini, Cassiod. var. 1, 25, 2. Vgl. L. Preller Die Reg. der Stadt Rom S. 103. – III) das Haus als Eingangsort, ob portum obvagulatum ito, XII tabb. bei Fest. 233 (a), 30. – / Dat. u. Abl. Plur. portibus, aber auch portubus, s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 554. Halm Cic. de imp. Pomp. 6, 16. p. 117 u. 18, 55. p. 190. – Archaist. Genet. porti, Turpil. com. 49.
-
4 portus
portus, ūs, m. (porta), die Einfahrt, der Eingang, I) die Seeeinfahrt, der Hafen, A) eig. u. übtr.: 1) eig.: os (Mündung) portus, Liv., verb. aditus atque os portus, Cic.: portus Caietae celeberrimus, Cic.: maritimi portus frequentati aut deserti, Liv.: e portu proficisci, Caes.: e portu solvere, Cic.: ex portu exire, Caes.: ex portu naves educere, Caes.: portum petere (lossteuern auf den H.), Cic.: portum capere, den H. erreichen, in den H. einlaufen, Caes.; poet. portum tangere, Verg.: in portum pervehi, v. Pers.u. Schiffen, Cic.: in portum ex alto invehi, Cic.: in portum deferri, Cornif. rhet.: in portum ex longa navigatione venire, Cic.: in portum pervenire, Caes.: in portum se recipere, Caes.: in portum penetrare, Cic. – als Zollstätte, in portu operas dare, Zollbedienter sein, Cic.: magister portus, Cic. – Sprichw., in portu esse, navigare, in Sicherheit-, außer aller Gefahr sein, Cic. ep. 9, 6, 4. Ter. Andr. 480. – 2) übtr., der Ausfluß, die Mündung eines Stromes ins Meer, Ov. her. 14, 107 u.a. – B) bildl., der Hafen = die Zuflucht, senatus erat portus et refugium nationum, Cic.: se in philosophiae portum conferre, Cic.: nos autem alium portum propiorem huic aetati videbamus, in quem mallem equidem pervehi florente Bruto nostro constitutāque re publicā, Cic.: perfugium portusque supplicii, Cic.: vos estis nostrae portus et ara fugae, Ov.: p. corporis, vom————Grabe, Enn. fr. – II) die Niederlage, das Magazin, Ulp. dig. 50, 16, 59: p. Licini, Cassiod. var. 1, 25, 2. Vgl. L. Preller Die Reg. der Stadt Rom S. 103. – III) das Haus als Eingangsort, ob portum obvagulatum ito, XII tabb. bei Fest. 233 (a), 30. – ⇒ Dat. u. Abl. Plur. portibus, aber auch portubus, s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 554. Halm Cic. de imp. Pomp. 6, 16. p. 117 u. 18, 55. p. 190. – Archaist. Genet. porti, Turpil. com. 49. -
5 portus
portus portus, us m порт, гавань -
6 portus
portus portus, us m пристань -
7 portus
portus portus, us m убежище -
8 portus
Itius (portus), m. Itius (= Boulogne-sur-Mer).* * *Itius (portus), m. Itius (= Boulogne-sur-Mer).* * *Portus, huius portus, mas. g. ablatiuo portubus et portibus. Cic. Un port, Un havre de mer.\Petere portum. Virgil. Venir à port.\In portu impingere. Quint. Choquer et heurter sa navire et la rompre contre quelque chose devant qu'estre sorti hors du port, Gaster tout dés le commencement, Mal enfourner.\Fugae portus erat in tuis castris, et subsidium salutis in tuo exercitu. Cic. Ton camp estoit le refuge et lieu de sauveté à tout le monde.\In otii portum confugere. Cic. Se jecter dedens le port.\Res est in portu. Plaut. En sauveté, et hors des dangers.\In portu nauigare. Teren. Estre hors ou loing des dangers. -
9 portus
ūs m. (dat. /abl. pl. тж. ubus)1) порт, пристань, гаваньin portu esse C (navigare Ter) погов. = — находиться в безопасности2) убежище, защита ( perfugium portusque C)3) устье (septem portūs, sc. Nili O)4) товарный склад, складское помещение CTh, Dig5) пристанище, дом LXIIT -
10 portus
гавань (1. 4 pr. D. 14, 2. 1. 1 § 17 D. 43, 12. 1. 59 D. 50, 16); пер. portum quietie indipisci (1. 16 § 1 C. Th. 6, 27); тк. дом, ob portum (L. XII. tab. II. 3).Латинско-русский словарь к источникам римского права > portus
-
11 portus
, us mпорт, гавань, пристань -
12 Portus magnus
m sgPortsmouth (GB) -
13 Iccius portus
Iccius portus, s. Itius portus.
-
14 Itius portus
Itius portus, ein Hafen der Moriner (Morinorum portus, Flor. 3, 10, 16) im belgischen Gallien, von wo aus Cäsar nach Britannien übersetzte, nach einigen j. Whit-Sand, nach andern j. der Hafen Sandgate od. Sandgatte, nach Napoleon j. der Hafen von Boulogne (vgl. Dittenberger Geogr. Register zu Caes. b. G. in v.), Caes. b. G. 5, 2. § 3 u. 5, 5. § 1.
-
15 Itius portus
Itius portus, ein Hafen der Moriner (Morinorum portus, Flor. 3, 10, 16) im belgischen Gallien, von wo aus Cäsar nach Britannien übersetzte, nach einigen j. Whit-Sand, nach andern j. der Hafen Sandgate od. Sandgatte, nach Napoleon j. der Hafen von Boulogne (vgl. Dittenberger Geogr. Register zu Caes. b. G. in v.), Caes. b. G. 5, 2. § 3 u. 5, 5. § 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Itius portus
-
16 Odysseae portus
-
17 Geraesticus portus
Geraesticus portus, ein Hafen bei der Stadt Teos in Ionien, Liv. 37, 27, 9.
-
18 Geraesticus portus
Geraesticus portus, ein Hafen bei der Stadt Teos in Ionien, Liv. 37, 27, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Geraesticus portus
-
19 Iccius portus
Iccius portus, s. Itius.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Iccius portus
-
20 Aeneae Portus
Aenēae Portus, a harbor near Torone and Mount Athos, Liv. 45, 30, 4.
См. также в других словарях:
Portus — Saltar a navegación, búsqueda Portus fue un antiguo puerto de la ciudad clásica de Roma, erigido por orden del emperador Claudio en el año 42 d. C. Fue construido cerca de la desembocadura del río Tíber, en la margen derecha del río, a… … Wikipedia Español
PORTUS — Le terme «portus» désigne des agglomérations naissant en Gaule du Nord à l’époque carolingienne. Certaines se trouvaient à proximité immédiate des anciennes cités, et étaient protégées par leurs murailles comme à Mayence et à Cologne, à Metz et à … Encyclopédie Universelle
Portus — (lateinisch: „Hafen“) war Name bzw. Namensbestandteil mehrerer Orte im römischen Reich: die im 1. Jahrhundert ausgebaute Hafenanlage an der Mündung des Tiber, siehe Portus Romae. eine Siedlung an der Stelle des späteren Pforzheim. Portus Magnus,… … Deutsch Wikipedia
Portus [1] — Portus (lat.), 1) Hafen; daher auch 2) Name mehrer Städte: P. Abucini, Ort im Gebiet der Sequaner in Gallien; j. Port sur Saône. P. Achaeorum, 1) Hafen der Stadt Grynion, s.d.; 2) Ankerplatz im Europäischen Sarmatien, zwischen Olbia u. Dromos… … Pierer's Universal-Lexikon
Portus [2] — Portus, 1) Franz, geb. 1511 auf Candia, studirte in Padua, wurde Lehrer in Venedig, dann in Ferrara u. st. 1581 in Genf; er schrieb Commentare zu Pindar (Genf 1583), Sophokles, Thukydides, Aristophanes, Xenophon (Genf 1586) u. v. a. griechischen… … Pierer's Universal-Lexikon
Portus — (lat.), Hafen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
portus — index haven Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
portus — portus, e, portuus etc., variants of portas … Useful english dictionary
PORTUS — I. PORTUS Hispanice Pvertos, proprie claustra Pyrenaeorum montium, seu fauces, alias Portae. Turpinus, Historiae Carola M. c. 11. Tunc Aigolandus fugiens transmeavit portus Aserros et venit usque Pampilonam. Et c. 21. dum Carolus portus cum 20.… … Hofmann J. Lexicon universale
Portus — For homonyms, see Porto (disambiguation) Porto (Italian) or Portus (Latin) was a town in Lazio or Latium, just south of Rome, Italy. It was an ancient harbour on the right bank of the mouth of the Tiber.Ancient PortusClaudian phaseRome s original … Wikipedia
Portus — Ostie Pour l’article homophone, voir Hostie. Ostie, en italien Ostia ou Ostia Antica (du latin signifiant embouchure), est une ancienne ville d Italie, dans le Latium, située à l embouchure du Tibre, à 35 km au sud ouest de Rome. Ancien… … Wikipédia en Français